معنی سینه صاف - جستجوی لغت در جدول جو

سینه صاف(نَ / نِ)

لغت نامه دهخدا

سینه چاک

رنج دیده، آزرده، ماتم زده، مصیب دیده، عاشق دل سوخته

فرهنگ فارسی عمید

سینه مال

(نَ/ نِ)

لبریز سینه. مالامال سینه:
ای دریغا صادقان گرم رو در راه دین
تیر ایشان دیده دوز و عشق ایشان سینه مال.
سنایی

لغت نامه دهخدا

سینه شکاف

(دَ / دِ)

چاک کننده سینه. (ناظم الاطباء). که در سینه اثر کند. که سینه را بشکافد:
دل معشوق اگر بیضۀ پولاد دهد
نالۀ سینه شکافم جرسی میسازد.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سینه چاک

(نَ / نِ)

کنایه از عاشق دلسوخته. (آنندراج). دلسوخته. (فرهنگ فارسی معین) :
حسنش از خط عالمی زیر و زبر دارد هنوز
سینه چاکان چون قلم در هر گذر دارد هنوز.
صائب (از آنندراج).
، آنکه یقه دریده یا تکمه های آن باز کرده باشد و این کار در عزا کنند. (یادداشت بخط مؤلف). مصیبت رسیده. (ناظم الاطباء). کنایه از مصیبت دیده. (فرهنگ فارسی معین) ، کسی که سینۀ وی بر اثر ضربت چاک برداشته. (فرهنگ فارسی معین) ، کنایه از رنج دیده، آزارکشیده. (فرهنگ فارسی معین). آزرده. رنج دیده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سینه تاب

(گُ تَ / تِ)

چیزی که سینه را گرم کند. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس) :
چو آب خضر سیه پوش شد محیط شراب
ز بس که سوخت درین دشت سینه تاب نفس.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا